95-53-4 midden Organische Chemie Azokleurstoffen 2-Methylaniline

De azokleurstoffen zuiveren Chemische Tussenpersonen Genoemd O-Toluidine

O-Toluidine wordt gebruikt als tussenpersoon in de synthese van groot-volumemetolachlor en acetochlor, herbiciden, in de vervaardiging van meer dan 90 kleurstoffen en pigment (b.v. azopigmentkleurstoffen, zuur-snelle verfstoffen, triarylmethane kleurstoffen, indigosamenstellingen en zwavelkleurstoffen), en als tussenpersoon voor synthetisch rubber en rubber-vulcaniseert chemische producten, geneesmiddelen, pesticiden, en andere chemische producten. O-Toluidine wordt ook gebruikt in het klinische laboratorium als ingrediënt in een reagens voor glucoseanalyse, en voor weefsel het bevlekken.

De scherpe blootstelling van mensen aan o-Toluidine kan pijnlijke hematuria (aanwezigheid van rode bloedcellen in de urine) veroorzaken (Goldbarb en Finelli, 1974). De chronische blootstelling aan o-Toluidine in mensen werd ook waargenomen in veelvoudige retrospectieve cohortstudies in de verfstofindustrie. De resultaten omvatten verhoogde weerslag van dood en verhoogde frekwentie van blaaskanker. Het bleek moeilijk nochtans deze met o-Toluidine in gepast aan de blootstelling aan andere verwachte carcinogene samenstellingen in de verfstofindustrie definitief om te verbinden. Één studie beoordeelde de verhoogde frekwentie van mortaliteit en blaaskanker in 906 werkgevers van een verfstoffabriek in noordelijk Italië over een gemiddelde latente periode van 25 jaar. De mortaliteit van blaaskanker was beduidend hoger in de werkgevers dan de mensen aan de bijzondere chemische producten huidig in de fabriek, in gebruik of intermitterend contact slechts worden blootgesteld dat. o-Toluidine werd besloten bijna zeker kunnen blaaskanker bij mensen veroorzaken.

Een ander studieregistreertoestel verwachtte en nam gevallen van blaaskanker bij een rubberfabriek in upstate New York (Ward et al., 1991) waar. De studie beoordeelde 1.749 mannelijke en vrouwelijke werknemers over een periode van 15 jaar. De blootstelling was hoofdzakelijk aan o-Toluidine en aniline en een aanzienlijke toename in frekwentie van blaaskanker werd waargenomen. Nochtans, kon de kankerverwekkendheid niet aan o-Toluidine definitief worden toegeschreven. Andere studies omvatten Vigliani & Barsotti (1961), Khlebnikova et al. (1970), Zavon et al. (1973), Conso & Pontal (1982), en Rubino et al. (1982).