Lichtbruin In water oplosbaar natriumalginaat voor voedsel MF (C6H7NaO6) X

Lichtbruin Alginaat Natrium Met MF (C6H7NaO6)X

Alginaat neemt snel water op, waardoor het nuttig is als additief in gedehydrateerde producten zoals afslankmiddelen en bij de vervaardiging van papier en textiel.Het wordt ook gebruikt voor het waterdicht maken en brandwerend maken van stoffen, in de voedingsindustrie als verdikkingsmiddel voor dranken, ijs, cosmetica en als geleermiddel voor gelei, bekend onder de code E401.[8]Natriumalginaat wordt gemengd met sojabonenmeel om vleesanaloog te maken.

Alginaat wordt gebruikt als ingrediënt in verschillende farmaceutische preparaten, zoals Gaviscon, waarin het wordt gecombineerd met bicarbonaat om gastro-oesofageale reflux te remmen.Natriumalginaat wordt gebruikt als afdrukmateriaal in de tandheelkunde, protheses, lifecasting en voor het maken van positieven voor kleinschalige castings.

Natriumalginaat wordt gebruikt bij het bedrukken van reactieve kleurstoffen en als verdikkingsmiddel voor reactieve kleurstoffen bij zeefdrukken op textiel.Alginaten reageren niet met deze kleurstoffen en wassen gemakkelijk uit, in tegenstelling tot op zetmeel gebaseerde verdikkingsmiddelen.Het dient ook als materiaal voor micro-inkapseling.

Calciumalginaat wordt gebruikt in verschillende soorten medische producten, waaronder wondverbanden om genezing te bevorderen, en kan met minder pijn worden verwijderd dan conventionele verbanden.

"Alginaat" is de term die gewoonlijk wordt gebruikt voor de zouten van alginezuur, maar het kan ook verwijzen naar alle derivaten van alginezuur en alginezuur zelf;in sommige publicaties wordt de term "algin" gebruikt in plaats van alginaat.Alginaat is aanwezig in de celwanden van bruine algen als de calcium-, magnesium- en natriumzouten van alginezuur.Het doel van het extractieproces is om droog, poedervormig natriumalginaat te verkrijgen.De calcium- en magnesiumzouten lossen niet op in water;het natriumzout wel.De grondgedachte achter de extractie van alginaat uit het zeewier is om alle alginaatzouten om te zetten in het natriumzout, dit op te lossen in water en het zeewierresidu door filtratie te verwijderen.Het alginaat moet dan uit de waterige oplossing worden teruggewonnen.De oplossing is erg verdund en verdamping van het water is niet economisch.Er zijn twee verschillende manieren om het alginaat terug te winnen.

De eerste is om zuur toe te voegen, waardoor alginezuur ontstaat;dit lost niet op in water en het vaste alginezuur wordt van het water gescheiden.Het alginezuur scheidt zich af als een zachte gel en hier moet een deel van het water uit verwijderd worden.Daarna wordt aan het alginezuur alcohol toegevoegd, gevolgd door natriumcarbonaat dat het alginezuur omzet in natriumalginaat.Het natriumalginaat lost niet op in het mengsel van alcohol en water, dus het kan van het mengsel worden gescheiden, gedroogd en gemalen tot een geschikte deeltjesgrootte die afhangt van de specifieke toepassing.

De tweede manier om het natriumalginaat uit de initiële extractieoplossing te winnen, is door een calciumzout toe te voegen.Hierdoor vormt zich calciumalginaat met een vezelachtige textuur;het lost niet op in water en kan ervan worden gescheiden.Het afgescheiden calciumalginaat wordt gesuspendeerd in water en zuur wordt toegevoegd om het om te zetten in alginezuur.Dit vezelachtige alginezuur wordt gemakkelijk gescheiden, in een planeetmenger met alcohol geplaatst en natriumcarbonaat wordt geleidelijk aan de pasta toegevoegd totdat al het alginezuur is omgezet in natriumalginaat.De pasta van natriumalginaat wordt soms geëxtrudeerd tot pellets die vervolgens worden gedroogd en gemalen.

Het proces lijkt eenvoudig, de chemie is zeker eenvoudig: zet de onoplosbare alginaatzouten in het zeewier om in oplosbaar natriumalginaat;neerslaan van alginezuur of calciumalginaat uit de extractoplossing van natriumalginaat;zet een van deze weer om in natriumalginaat, dit keer in een mengsel van alcohol en water, waarin het natriumzout niet oplost.

De moeilijkheden liggen in het hanteren van de materialen die tijdens het proces worden aangetroffen, en om deze problemen te begrijpen is wat meer detail van het proces vereist.

Om het alginaat te extraheren, wordt het zeewier in stukken gebroken en geroerd met een hete oplossing van een alkalische stof, meestal natriumcarbonaat.Over een periode van ongeveer twee uur lost het alginaat op als natriumalginaat om een ​​zeer dikke brij te geven.Deze slurry bevat ook het deel van het zeewier dat niet oplost, voornamelijk cellulose.Dit onoplosbare residu moet uit de oplossing worden verwijderd.De oplossing is te dik (viskeus) om te worden gefilterd en moet worden verdund met een zeer grote hoeveelheid water.Na verdunning wordt de oplossing in een filterpers door een filterdoek geperst.De stukjes onopgelost residu zijn echter zeer fijn en kunnen het filterdoek snel verstoppen.Voordat de filtratie wordt gestart, moet daarom een ​​filterhulpmiddel, zoals diatomeeënaarde, worden toegevoegd;dit houdt de meeste fijne deeltjes weg van het oppervlak van het filterdoek en vergemakkelijkt de filtratie.Filterhulpmiddelen zijn echter kostbaar en kunnen een aanzienlijke bijdrage aan de kosten leveren.Om de benodigde hoeveelheid filterhulpmiddel te verminderen, persen sommige verwerkers lucht in het extract terwijl het wordt verdund met water (het extract en het verdunningswater worden gemengd in een in-line mixer waarin lucht wordt geperst).Fijne luchtbelletjes hechten zich aan de residudeeltjes.Het verdunde extract blijft enkele uren staan ​​terwijl de lucht naar boven stijgt en de residudeeltjes meeneemt.Dit schuimige mengsel van lucht en residu wordt aan de bovenkant verwijderd en de oplossing wordt aan de onderkant onttrokken en naar het filter gepompt.

De volgende stap is het neerslaan van het alginaat uit de gefiltreerde oplossing, hetzij als alginezuur of calciumalginaat.